1- دانشیار جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز 2- دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری دانشگاه شهید چمران اهواز ، Modanlou3107@yahoo.com
چکیده: (1712 مشاهده)
امروزه توسعه پایدار در تمام ابعاد اجتماع موردتوجه است. همچنین با توجه به اهداف و ابعاد توسعه و ویژگیهای جوامع مختلف (امکانات، محدودیتها و غیره) برای رسیدن به توسعه پایدار بهویژه پایداری شهری راهکارهایی باید اتخاذ شود که از آن جمله میتوان به توسعه در سطح محله و برنامهریزی محله مبنا اشاره نمود. در این مقاله شاخصهای پایداری و میزان پایداری در سطح محلات منطقه 17 شهر تهران موردسنجش قرارگرفته است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است که از فرآیند تحلیل شبکه استفادهشده است. در این پژوهش 25 شاخص پایداری در سطح 12 محله منطقه 17 به کار گرفتهشده و بر اساس بررسیهای صورت گرفته، محله یافتآباد با کسب بیشترین امتیاز (574/0) پایدارترین محله و محله فلاح با کسب کمترین امتیاز (719/0) ناپایدارترین محله منطقه 17 شهر تهران شناختهشدهاند؛ بنابراین خروج از توسعهنیافتگی محلات ناپایدار مستلزم اقدامات جامع و یکپارچه در تمامی بخشهای مرتبط با توسعه در چارچوب مدیریت و برنامهریزی توسعه محلهای است. ازاینرو مشارکت شهروندی، برنامهریزی در سطح محلهای، توانمندسازی ساکنان محلات ازنظر معیارهای اقتصادی و اجتماعی بهنحویکه در توسعه محلات اثرگذار باشد، ضروری است. در این راستا توجه به سطح محلهای در برنامهریزی فضایی ضروری است و در کنار شناخت بهتر نیازها و امکانات و افزایش توان سرویسدهی محلات در رفع نیازهای ساکنان، به جلب اعتماد شهروندان پرداخته تا زمینه برای تحقق پایداری شهری فراهم کرد.
Safai poor M, Modanlou M. Measuring Sustainable Development of Urban Neighborhoods Using a Analysis Network Process Case Study: District 17 of Tehran's neighborhoods. شهر پایدار. 2016; 2 (4) :111-130 URL: http://jscity.ir/article-1-215-fa.html
صفائیپور مسعود، مدانلو جویباری مسعود. سنجش توسعه پایدار محلات شهری با استفاده از تحلیل شبکهای مطالعه موردی: محلات منطقه 17 شهر تهران. فصلنامه شهر پایدار. 1394; 2 (4) :111-130